In 1972 noemden mijn ouders voor het eerst mijn naam: Bertine Spooren. Ik groeide op in Brabant en stond daar bekend om mijn boomklimtechniek en vanwege het feit dat ik me altijd met modder insmeerde, zo veel mogelijk.
Later studeerde ik geneeskunde in Nijmegen, ik woon nu met mijn lief in Groesbeek.
Na vijfentwintig jaren gewerkt te hebben als forensisch arts trok ik mijn doktershandschoenen uit. Ik luister nu naar wat mijn pen te vertellen heeft.
overvloed
Ik houd van veel, van overvloed. Ook in mijn schrijven.
Mijn gedichten en verhalen mogen gelezen worden.
Mijn schrijfpad is echter breder dan de punt van mijn pen. Er zijn woorden die gesproken willen zijn, er zijn vertelverhalen die mij om een podium vragen.
Zo zwier ik letters tot leven en kijk wat ze brengen.
In vette strepen, of suikerspinragteer.
Teunisbloemen bloeien ’s nachts
Schoonheid is overal, heb ik ervaren. En wanneer er geen schoonheid is, is het aan ons, is het aan mij om die te brengen. Dit heb ik geprobeerd in mijn bundel Teunisbloemen bloeien ’s nachts. Mijn eerste woorden die wonden helen willen.
contact
Nieuwsgierig naar mijn bundel? Kijk bij het tabblad bundel.
